۱۵ تیر ۱۳۹۰

خطرناک ترین و جنون آمیزترین عقیده این است که ما عقیده و باور خود را واقعیت محض بدانیم.








* برای آن دو سه نفری که از گروه ( سواری دهندگان) و نان خورهای ناچار ، در اینجا" پیام گذاشتند! " و (در افشانی) کردند و در کسوت ( مقلد!) نشان دادند که از خود هیچ اراده نداشته و از اخلاق معاف و از (بینائی) معذور هستند، ناگزیر به این توضیح هستم که:


بهای زندگی به گمان من در آن است که بکوشیم تا انسان بمانیم و انسان بودن غیر این نیست که از ظلم و بیداد بپرهیزیم و حق را پایمالِ امیال حیوانی، شهوانی و شیطانی نکنیم...


ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ


به عقيده‌اي باور داشته باشيم كه آن را مي شناسيم






متاسفانه ما مسلماناني را مي‌شناسيم كه به دليل دگماتيسم موجود در ديدگاه‌هاشان، به چيزي معتقدند كه آن را نمي‌شناسند و به چيزي حمله مي‌كنند كه آن را هم نمي شناسند


انگار وظيفه‌شان اين است كه هر گاه با متن آگاهي بخشي در اين رابطه‌ها برخوردند، دوان دوان با سلاح انگ و تهمت و افتراء به ميدان بشتابند ـ و حتی اگر توانستند با حذف فيزيكي ـ آن صدا و صداهاي همانند را خاموش كنند؛ چرا كه در باور ايشان، آگاهي بر كاستي‌هاي اين ديدگاه‌ها ضربه‌اي بر تقديس باورهاي مردم است


. بد نيست به عقيده‌اي باور داشته باشيم كه آن را مي شناسيم و به باوري حمله كنيم كه آن را هم مي‌شناسيم.